توضیحات

مراحل ساخت برج میلاد

پروژه های دانشگاهی

معرفی برج میلاد

بررسی برج میلاد, برج میلاد تهران, عکس های برج میلاد تهران, عکس برج میلاد

برج میلاد بلندترین آسمان‌خراش ایران و ششمین برج مخابراتی بلند در جهان است.

این برج مخابراتی و چندمنظوره، در مجموعه مرکز ارتباطات بین المللی تهران، در شمال‌غربی شهر تهران، میان تپه‌ای با مساحت تقریبی 14 هکتار واقع در جنوب شهرک‌قدس و شمال کوی‌نصر در منطقه ۲ شهرداری تهران قرار دارد.

برج میلاد که به خاطر ارتفاع بلند و شکل ظاهری متفاوتش، تقریباً از همه جای تهران نمایان است، یکی از نمادهای پایتخت به شمار می‌آید.

ارتفاع برج میلاد 435 متر است که پس از برج توکیو اسکای تری ژاپن با 634 متر ارتفاع، برج گوانگژو و سیجسین گوانگژو چین با ۶۰۵ متر ارتفاع، سی‌ان تورنتو کانادا با 553 متر ارتفاع، برج مسکو با 540 متر ارتفاع و برج اورینتال شانگهای چین با 467 متر ارتفاع در مکان ششم برج‌های مخابراتی جهان قرار دارد.

برج میلاد بلندترین آسمان‌خراش ایران و ششمین برج مخابراتی بلند در جهان است.

برج میلاد بلندترین آسمان‌خراش ایران

برج میلاد از ۵ قسمت اصلی شامل، شالوده، ساختمان پای برج (لابی)،‌ بدنه اصلی برج، سازه راس و دکل تشکیل شده است که ساختمان راس آن یکی از بزرگ‌ترین ساختمان‌های راس در برج‌های مخابراتی دنیاست.

مرکز ارتباطات بین المللی تهران، که با هدف رفع نیازهای مخابراتی و تلویزیونی تهران ساخته شده است، از چهار بخش اصلی شامل: برج مخابراتی – تلویزیونی، مرکز همایش‌های بین‌المللی، هتل پنج ستاره بین‌المللی و مرکز تجارت جهانی تشکیل شده است.

کارکردهای عمده برج

ایجاد و گسترش شبکه دسترسی بی‌سیم به اطلاعات Wireless Access Network
زیر ساخت مناسب برای سیستم های جدید تلویزیونی دیجیتال
بهینه سازی پوشش رادیو تلویزیونی FM,UHF,VHF
کاربری‌های هواشناسی
گسترش و بهینه سازی پوشش شبکه های بی سیم و پی جو
ایجاد جاذبه گردشگری و بهره مندی از فضاهای گردشگری، تجاری و فرهنگی (رستوران گردان، سکوی دید،گالری هنری، گنبد آسمان و موزه انقلاب اسلامی)

مشخصات فنی برج:

برج میلاد سازه‌ای است بتنی که پایهٔ اصلی برج بتن آرمه است. ارتفاع آن 315 متر از روی زمین‌طبیعی با مقطع حجره‌ای (سلولار) است که حدود 33000 متر مکعب بتن در آن مصرف شده‌است.

برج میلاد ششمین برج مخابراتی بلند در جهان است

بدنه برج، شامل هسته مرکزی و چهار عدد باله‌است که درون هسته مرکزی 3 حجره به آسانسورها و یک حجره به راه پله اضطراری اختصاص یافته‌است.

6 آسانسور شیشه‌ای در سه طرف بدنه برج، هر یک با ظرفیت 25 نفر قرار داردکه با سرعت متوسط ۷ متر بر ثانیه، بازدید کنندگان را به بالای برج منتقل خواهد کرد.

سازه راس برج از جنس فولاد و از 12 طبقه با زیربنای بیش از 15000 مترمربع با حداکثر قطر ۶۰ متر که یکی از بزرگترین سازه راس برج‌های مخابراتی تلویزیونی دنیاست، ساخته شده است. عملکرد سازه راس شامل رستوران ویژه و گردان، سکوهای نمایش، گنبد آسمان است.

دکل آنتن برج میلاد با ارتفاع بیش از 120 متر به منظور نصب آنتنهای مخابراتی و تلویزیونی پیش بینی شده است.

برج میلاد بلندترین آسمان‌خراش ایران و ششمین برج مخابراتی بلند در جهان

برج میلاد بلندترین آسمان‌خراش ایران

برج میلاد یکی از نمادهای پایتخت به شمار می‌آید

برج میلاد یکی از نمادهای پایتخت

یکی از بزرگ‌ترین ساختمان‌های راس در برج‌های مخابراتی دنیاست

برج میلاد یکی از بزرگ‌ترین ساختمان‌های راس در برج‌های مخابراتی دنیاست

برج میلاد یکی از نمادهای پایتخت

معرفی سازه برج میلاد

برج میلاد شامل پنج بخش پی(شالوده)، ساختمان پای برج (لابی)، بدنه اصلی برج (شفت)، ساختمان راس و دکل مخابراتی و تلویزیونی است.

1. پی ( شالوده): عمق پی برج 14 متر که شامل یک پی گسترده دایره ای شکل و سازه انتقالی است. قطر پی 66 متر و ارتفاع سازه انتقالی 10 متر و ضخامت متوسط پی 4 متر است.
2. ساختمان پای برج (لابی): ساختمان لابی، پیرامون بدنه اصلی در 6 طبقه بنا شده است. زیر بنای آن حدود 17000 متر مربع شامل بخش های اداری، تجاری، پشتیبانی و موزه است.
3. بدنه اصلی برج (شفت): سازه ای بتنی که با روش قالب لغزان اجرا شده است و از تراز همکف روی سازه انتقالی آغاز شده و تا تراز 315 متر ادامه می یابد. قطر بدنه برج در تراز همکف برابر 28 متر است.
   • قطر بدنه در تراز 240 متر به بالا 17 متر است.
   • تعداد آسانسور های شیشه ای 6 دستگاه است.
4. ساختمان راس: اسکلت ساختمان راس فلزی و در 12 طبقه است که از تراز 245 تا 315 متر با زیر بنای حدود 12000 متر مربع ساخته شده است . بزرگترین قطر آن 60 متر و با بیشترین سطح زیر بنا در بین برج های مخابراتی ، تلویزیونی جهان است.
5. دکل: ارتفاع دکل 120 متر است که به آنتن های تلویزیونی اختصاص دارد.

مشخصات فنی برج شامل مشخصات سازه فونداسیون، بدنه اصلی و راس برج است.

1. پی ( شالوده): عمق پی برج 14 متر که شامل یک پی گسترده دایره ای شکل و سازه انتقالی است. قطر پی 66 متر و ارتفاع سازه انتقالی 10 متر و ضخامت متوسط پی 4 متر است.
2. ساختمان پای برج (لابی): ساختمان لابی، پیرامون بدنه اصلی در 6 طبقه بنا شده است. زیر بنای آن حدود 17000 متر مربع شامل بخش های اداری، تجاری، پشتیبانی و موزه است.
3. بدنه اصلی برج (شفت): سازه ای بتنی که با روش قالب لغزان اجرا شده است و از تراز همکف روی سازه انتقالی آغاز شده و تا تراز 315 متر ادامه می یابد. قطر بدنه برج در تراز همکف برابر 28 متر است.
   • قطر بدنه در تراز 240 متر به بالا 17 متر است.
   • تعداد آسانسور های شیشه ای 6 دستگاه است.
4. ساختمان راس: اسکلت ساختمان راس فلزی و در 12 طبقه است که از تراز 245 تا 315 متر با زیر بنای حدود 12000 متر مربع ساخته شده است . بزرگترین قطر آن 60 متر و با بیشترین سطح زیر بنا در بین برج های مخابراتی ، تلویزیونی جهان است.
5. دکل: ارتفاع دکل 120 متر است که به آنتن های تلویزیونی اختصاص دارد.

مشخصات فنی برج شامل مشخصات سازه فونداسیون، بدنه اصلی و راس برج است.
سازه فونداسیون برج از دو بخش پی گسترده دایره ای شکل و سازه انتقالی تشکیل شده است.

پیشینه

دربارهٔ بیشینهٔ طراحی و ساخت این برج دو دیدگاه عمده وجود دارد. در برخی از منابع سخن از ایده ساخت یک برج مخابراتی آمده‌است که مختصات و مشخصات اجرای آن الزاماً برج میلاد امروزی نیست؛ و ساخت یک برج مخابراتی را بخشی از طرحی بسیار بزرگ‌تر به نام شهستان پهلوی قلمداد می‌کند.

از سوی دیگر منابعی نیز طراحی و ایدهٔ ساخت آنرا تماماً متعلق به بعد از انقلاب ایران می‌دانند: طرح و ایدهٔ ساختن یک نماد جدید برای شهر تهران، در اوایل دههٔ ۷۰ مطرح شد و از همان زمان شهرداری تهران تحقیقات گسترده‌ای برای پیدا کردن محلی مناسب برای ساخت و طراحی آن آغاز کرد. در مطالعات اولیهٔ برج میلاد، ۲۱ نقطه از تهران برای احداث برج مورد بررسی قرار گرفتند که از میان آنها ابتدا چهار نقطه و سپس در نهایت تپه‌های کوی نصر انتخاب و پروژهٔ طراحی و ساخت برج میلاد آغاز شد.

غلامحسین کرباسچی معتقد است طرح برج میلاد در دوره شهرداری او و با توجه به سفرهای خارجی‌اش ارائه شده‌است. او می‌گوید: «در بازدیدهای مختلفی که از شهرهای بزرگ دنیا داشتیم، می‌دیدیم که ساختمان‌های مختلفی در این شهرها وجود دارد که هم به نوعی سمبل شهر است و هم جاذبه توریستی است برای شهر.» پیشنهاد ساخت یک برج و تالار نمادین برای شهر تهران در سال ۱۳۷۰، در زمانی که مسعود رجب‌پور شهردار تهران بود، مطرح شد و در پایان سال ۱۳۷۲، محل کنونی از میان ۱۷ نقطه پیشنهادی ساخت آن برگزیده شد.

ساخت

کلنگ ساخت این برج در دی ماه ۱۳۷۶ پس از سه سال مطالعات شناخت و امکان‌سنجی با نام یادمان (مرکز ارتباطات بین‌المللی تهران) بر زمین ‌خورد و در سال ۱۳۸۰ به پیشنهاد شورای اسلامی شهر تهران به مناسبت صدمین زادروز روح‌الله خمینی بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران با نام برج میلاد تغییر یافت. ساخت این برج ۱۱ سال به طول انجامید. در ۸ سال نخست تنها ۴۰ درصد از برج تکمیل شده بود، اما با سرعت بخشیدن به پروژه توسط محمدباقر قالیباف، شهردار تهران، ۶۰ درصد بعدی در ۳۰ ماه ساخته شد.

گشایش

پس از ۱۱ سال از آغاز ساخت و در روز ۱۶ مهر ۱۳۸۷؛ برج میلاد با حضور نمایندگان مجلس شورای اسلامی، اعضای شورای اسلامی شهر تهران و محمدباقر قالیباف، شهردار تهران با شعار «آسمان نزدیک است» گشایش یافت. این مراسم را بیش از ۲۵۰ خبرنگار ایرانی و خارجی پوشش دادند.

جایگاه جغرافیایی

برج میلاد، میان تپه‌ای با مساحت تقریبی ۶۲ هکتار واقع در جنوب محله شهرک غرب و شمال کوی نصر (گیشا) در منطقه ۲ شهرداری تهران قرار دارد. از نظر مختصات جغرافیایی، سازه برج در ۵۱ درجه، ۲۲ دقیقه و ۳۲ ثانیه طول شرقی و ۳۵ درجه، ۴۴ دقیقه و ۴۰ ثانیه عرض شمالی قرار گرفته‌است.

این محل پس از بررسی و مطالعه ۲۱ نقطه و انتخاب ۱۷ نقطه مختلف از شهر تهران توسط یک گروه شامل تیم شهرسازی، تیم مطالعات تلویزیون، مخابرات، راه و ساختمان، اقتصادی، معماری، هواشناسی، تیم مطالعات ترافیک و تیم ژئوتکنیک برگزیده شده‌است.

• دسترسی همگانی با سطح سرویس‌دهی مطلوب
• قرارگیری در مرتفع‌ترین نقاط شهر
• اشراف بر زیباترین مناظر و نقاط شهر
• فضائی لازم جهت عملکردهای پیشنهادی و توسعه آتی
• مجهز بودن به تأسیسات زیر بنایی
• فاصله مناسب با پایانه‌های مهم مانند فرودگاه و ایستگاه راه‌آهن
• ایجاد پوشش تلویزیونی
• قابلیت ارتباط و دید مستقیم با ایستگاه‌های مخابراتی
• استقرار در میان کاربری‌های هماهنگ و غیر مزاحم
• استقرار در امتداد محورهای عمده شهر
• پتانسیل برقراری ارتباط بصری با دیگر نشانه‌ها و فضاهای شهری
• قابلیت برخورداری از فضاهای سبز یا دیگر عناصر طراحی محیطی

راه‌های دسترسی

از دیدگاه راه‌های دسترسی و حمل و نقل، برج میلاد دارای شرایط بسیار مطلوب و استثنایی است. این مجموعه در میان چهار بزرگراه اصلی تهران یعنی بزرگراه‌های همت، چمران، حکیم و شیخ فضل‌الله نوری قرار دارد، همچنین ایستگاه متروی برج میلاد در خط ۷ مترو برای آن پیش‌بینی شده‌است. راه‌های دسترسی:

1. تهران – بزرگراه شیخ فضل‌الله نوری – ورودی بزرگراه شهید همت – کنارگذار اختصاصی برج میلاد
2. تهران – بزرگراه حکیم غرب – بعد از بزرگراه چمران – ورودی اختصاصی برج میلاد
3. تهران – بزرگراه همت شرق – خروجی بزرگراه شیخ فضل‌الله نوری جنوب، پل کابلی اختصاصی برج میلاد

کاربری‌ها

برج میلاد با هدف احداث سازه‌ای به یاد ماندنی و به عنوان نمادی برای شهر تهران و به منظور رفع نیازهای مخابراتی و تلویزیونی تهران ساخته شده‌است. کارکردهای عمده این برج به شرح زیر است:

• ایجاد و گسترش شبکه دسترسی بدون سیم
• ایجاد زیرساخت مناسب برای سیستم‌های جدید تلویزیونی
• بهینه‌سازی پوشش رادیو و تلویزیونی
• کاربری‌های هواشناسی و کنترل ترافیک
• گسترش و بهینه‌سازی پوشش شبکه‌های بی‌سیم و پی‌جو
• ایجاد جاذبه گردشگری و بهره‌مندی از فضاهای گردشگری، تجاری و فرهنگی، رستوران گردان، رستوران ویژه، سکوی دید باز و بسته، رواق‌های هنری، گنبد آسمان ، موزه مشاهیر ایران، موزه هدایای شهرداری، فود کورت، واحدهای تجاری، فضاهای نمایشگاهی و امکاناتی چون مرکز همایش‌های بین‌المللی با ۱۵ سالن مختلف، پارک دلفین‌ها، پینت بال، سینمای گیم ۷ بعدی، دو سالن سینما، لیزریوم، رستوران سنتی، کافه، آبشار و …